Λόγια που δεν πρέπει ποτέ να κρατάτε μέσα σας!

της Ruby Bayan-Gagelonia

Θυμηθείτε μια στιγμή που βρεθήκατε μόνοι σας με κάποια για την οποία νοιαζόσασταν πολύ. Αισθανόσασταν πολύ ερωτευμένοι και θέλατε τόσο πολύ να της πείτε: «Σ’ αγαπώ». Αλλά ντραπήκατε. Κρατηθήκατε. Δεν είπατε λέξη. Κι όταν σηκώσατε το βλέμμα σας, εκείνη είχε φύγει. Αφήσατε εκείνη τη στιγμή, την καλύτερη, τη μοναδική στιγμή για να της το πείτε, να σας προσπεράσει. Εκείνη η μαγική στιγμή, χάθηκε μια για πάντα.

Είδατε τον καλύτερό σας φίλο στη θεατρική σκηνή. Ήταν άψογος. Η ερμηνεία του ήταν εκπληκτική. Όταν πήγατε και τον βρήκατε στα παρασκήνια, παραήσασταν μαζεμένη και το μόνο που είπατε ήταν: «Καλά ήταν». Όμως, αυτό που πραγματικά θέλατε να κάνετε ήταν να τον αγκαλιάσετε και να αρχίσετε να χοροπηδάτε από τον ασυγκράτητο ενθουσιασμό σας και να φωνάξετε: «Ήσουν υπέροχος! Ήσουν απίστευτα καλός! Είμαι τόσο περήφανη για σένα!» Όμως δεν είπατε τίποτα περισσότερο. Κρατηθήκατε. Αργότερα, συνειδητοποιήσατε ότι ο φίλος σας θα σας είχε εκτιμήσει περισσότερο και θα είχε αισθανθεί μεγαλύτερη χαρά, αν του είχατε εκφράσει όσα αισθανόσασταν.

Πόσες φορές έχετε μετανιώσει που δεν εκφράσατε την αγάπη, το θαυμασμό, τη συμπόνια ή τη χαρά που νιώθατε; Πόσες φορές θέλατε να πιστέψετε ότι εκείνη η μαγική στιγμή θα ξανάρθει, μα τελικά αναγκαστήκατε να αποδεχτείτε ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί; Πόσες φορές πήγατε για ύπνο λέγοντας στον εαυτό σας: «Θα έπρεπε να είχα πει…»;

Χρειάζεται καθαρό μυαλό για να αντιλαμβανόμαστε εκείνες τις στιγμές που μας δίνουν την ευκαιρία να πούμε λόγια που δεν πρέπει να κρατάμε μέσα μας. Γνωρίζουμε όλοι μας ότι αυτές οι πολύτιμες στιγμές παρουσιάζονται σπάνια και διαρκούν ελάχιστα. Όμως γνωρίζουμε επίσης ότι οφείλουμε να αναγνωρίζουμε αυτές τις στιγμές ως σπάνιες ευκαιρίες για να εκφράσουμε τα αληθινά μας συναισθήματα.

Η ευκαιρία να εκφράσουμε με μερικές φράσεις πόσο πολύ νοιαζόμαστε είναι ο μόνος λόγος που δεν έχουμε την πολυτέλεια να αφήνουμε εκείνες τις στιγμές να μας προσπερνούν. Οι φράσεις είναι σύντομες και απλές. Μπορούμε να τις πούμε ξανά και ξανά. Δε χάνουν ποτέ το νόημά τους. Κανένας δεν κουράζεται να τις ακούει. Και ο αντίκτυπός τους ενισχύεται, όταν τις λέμε την κατάλληλη στιγμή. Είναι μερικές απλές αλλά παντοδύναμες λέξεις, που δεν πρέπει ποτέ να τις κρατάμε μέσα μας.

Μη διστάζετε να κάνετε φιλοφρονήσεις. Όλοι εκτιμούν ένα καλό κομπλιμέντο. Η καλύτερη στιγμή είναι όταν υπάρχουν και άλλοι γύρω σας. Πείτε το χωρίς δισταγμό, πείτε το δυνατά. «Είσαι πολύ ωραίος!» «Ωραία μαλλιά!» «Μα τι ωραία που σου πάει το μαύρο! «Τα νύχια σου είναι υπέροχα!» «Αδυνάτισες;» «Τέλειο αυτοκίνητο!» «Πρέπει οπωσδήποτε να μου πεις πού αγόρασες αυτά τα παπούτσια!»

Μη διστάζετε να εμψυχώνετε τους άλλους. Ακόμα και μια απλή φιλοφρόνηση, μια επιβεβαίωση ότι κάποιος έκανε κάτι καλά, εμψυχώνει τον παραλήπτη της. «Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια». «Η ερμηνεία σου ήταν άψογη!» «Ήσουν εκπληκτικός!» «Εγώ, πάντως, δε θα μπορούσα να το κάνω καλύτερα!» «Είναι αριστούργημα! Θα μου δώσεις ένα αντίτυπο;» «Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω σαν και σένα».

Μη διστάζετε να ταυτίζεστε με τα συναισθήματα των άλλων. Μα ούτε και να μοιράζεστε τα δικά σας. Αν ήσασταν στη θέση τους, ποια λόγια θα θέλατε να ακούσετε; «Θα πρέπει να είστε πολύ περήφανοι για τα παιδιά σας!" «Χαίρομαι τόσο πολύ για σένα!» «Εκπληκτικά νέα!» «Περνάω πολύ καλά. Να το κάνουμε πιο συχνά αυτό».

Μη διστάζετε να συμπονείτε τους άλλους. Ή να τους συμμερίζεστε. Φροντίστε να είστε στο πλευρό τους και να τους παρηγορείτε. Δώστε τους τα συλλυπητήριά σας. «Καταλαβαίνω πώς νιώθεις». «Δεν είναι κάτι σοβαρό». «Θα το ξεπεράσεις, θα δεις». «Όλα θα πάνε καλά. Μην ανησυχείς».

Μη διστάζετε να ζητάτε συγγνώμη. Για την παραδοχή των λαθών σας δεν απαιτείται μόνο η κατάλληλη χρονική συγκυρία, αλλά και μια γερή δόση ειλικρίνειας. Η λέξη «συγγνώμη» είναι μια από τις πιο δυνατές λέξεις που δεν πρέπει να κρατάμε μέσα μας. Επουλώνει πληγές και ραγισμένες καρδιές, περισώζει σχέσεις και συναισθήματα που, ειδάλλως, θα χάνονταν για πάντα δίχως λόγο. Να λυπάστε ειλικρινά, λοιπόν. Και να το λέτε. «Λυπάμαι». «Σε παρακαλώ, συγχώρεσέ με». «Εγώ φταίω. Δεν πρόκειται να ξανασυμβεί».

Εκφράστε τα συναισθήματά σας. Μετατρέψτε την αγάπη σας και την ευτυχία σας σε λόγια. Η κατάλληλη στιγμή εμφανίζεται κάθε φορά. Αδράξτε την, προτού σας προσπεράσει και πάλι. Πείτε πόσο πολύ νοιάζεστε. Εκφράστε τη χαρά που αισθάνεστε. Μοιραστείτε τα συναισθήματά σας. Μερικές απλές λέξεις είναι αρκετές. «Μου άρεσε πολύ που πήγαμε για ψώνια μαζί». «Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω». «Μου αρέσει πολύ που δουλεύω εδώ». «Είμαι περήφανος για σένα, γιε μου». «Σ’ αγαπώ πολύ».

Και, τέλος, μη διστάζετε να αναγνωρίζετε τη συνεισφορά και την προσπάθεια των άλλων. Και μην ξεχνάτε τις πιο σημαντικές λέξεις απ’ όλες, εκείνες τις λέξεις που εκφράζουν εκτίμηση, καλοσύνη και αγάπη, τις λέξεις που όλοι μας θέλουμε να ακούμε κάθε μέρα, άρα τις λέξεις που δεν πρέπει ποτέ μα ποτέ να κρατάμε μέσα μας: «Σ’ ευχαριστώ».

© Ruby Bayan-Gagelonia. All rights reserved